They say that the world was built for two

Cześć! Dobijający dzień. W końcu wymarzony piąteczek, ale czuję się taka... zdegustowana, zrezygnowana i przygnębiona. W dodatku dzisiaj przez przypadek dostałam w moje chore kolano. Może się wydawać, że to tylko zwykły strupek o średnicy kilku centymetrów, ale jest tak głęboki, że gdy mnie kopnęli poczułam jakby ktoś chciał oderwać mi nogę. Okropność. Dzisiaj popołudniu wpadły kuzynki i robiłam im manicure. Nie widziałam ich hoho i trochę, więc warto było odpuścić sobie rówieśników i pobyć troszkę z małolatami. Awww

Nawet nie wiecie jakie mam teraz dreszcze. Znalazłam dwie piosenki, których szukałam dobrych kilka tygodni. Napawam się nimi jak małe dziecko. Nie odpuszczę!

Wszystko mnie ostatnio zaskakuje. Podziało się tyle... że sama siebie nie poznaję. Oczywiście w pozytywnym znaczeniu. Stało się to tylko dzięki jednej zmianie. Nie sądziłam, że to da aż tyle... kruca. Nie pomyślcie, że chodzi mi o wygląd, bo wciąż mam ten sam ryj. Chodzi o psychikę. Będąc młodsza uważałam, że ludzie się nie zmieniają. Do tej pory! Na swoim przykładzie mogę potwierdzić jednak tą tezę. Stałam się bardziej wrażliwa na otoczenie, zaczęłam zwracać uwagę na piękno świata i jestem szcześliwsza niż rok, dwa lata temu. Zawdzięczam to jednej osobie.

Motylki w brzuchu

Jutro jeszcze coś napiszę... nie mam dla was nowych zdjęć także macie Rambo!

UWAGA!
 W imieniu chłopaka, którego mogę nazwać przyjacielem pragnę zaprosić was na jego stronkę, którą nazywam "radyjkiem". Świetna muzyka, dedykacje i miła atmosfera. 
http://ziomkizkucharfm.pl.tl/Strona-startowa.htm­ ­