A może to ostatni raz, może to ostatnie promienie słońca

Mam wrażenie, że mój blog zaczyna robić się monotematyczny. Pomyślicie - ileż można tych koni? Prawda jest jednak taka, że poświęcam teraz jeździe konnej większość mojego wolnego czasu. Nie tylko samej jeździe. Dbamy o konie, myjemy je, strugamy kopyta, podcinamy grzywy, pastujemy sprzęt, odnawiamy przeszkody. Czasem wydaje mi się, że one mają już dość tych zabiegów pielęgnacyjnych. 

Opiszę Wam chłopaków w kilku słowach.

Poranek: rudy, wielki, ponad 170 cm wysokości w kłębie, wysoko skacze, cierpliwy, przytulaśny, doświadczony, ciekawy, czujny, pracowity, posłuszny, strachliwy, potrafi spłoszyć się na widok motyla, często z niego spadamy, ale nie z powodu jego złośliwości. Potem patrzy na nas, z podniesionymi uszami, myśląc sobie w tej wielkiej głowie: "Dlaczego Wy w ogóle spadacie?".

Patison (Tikuś): kocha jeść i stawia na relaks, tłuścioch, cwaniak, stary wyga, trzeba się za nim uganiać i prosić, aby chwilę powoził na swoim grzbiecie. Nie nawidzi muszek i wiatru wiejącego na chrapy, idzie na trening jak na skazanie, ale finalnie robi dobrą robotę. Staruszek, z piękną białą latarnią na pysku. W zimie zamienia się w konia z mezozoiku, obrastając grubym futrem. Ścina zakręty, próbuje rządzić i jest przywódcą stada. Zawsze jemu należy się "pierwszemu" - każdy smakołyk czy marchewka. Swoimi zniesmaczonymi minami wyraża więcej niż 1000 słów.

Po co ja to właściwie robię? Uwielbiam spędzać czas na świeżym powietrzu, ze znajomymi, z taką samą zajawką jak ja. Ponadto ja po prostu kocham zwierzęta. Wszystkie (oprócz pająków i kleszczy). Uwielbiam być w ruchu. Konie są niezwykle szlachetne i kiedy już nauczymy odczytywać się ich uczucia i mowę ciała, dochodzi do porozumienia i zawiązania więzi, zespolenia dusz. Moja najlepsza na świecie trenerka Aga wprowadziła mnie w świat skoków i ujeżdżenia i chodź czasem zdarzają się upadki to wstajemy, otrzepujemy się i wsiadamy ponownie. W kolejnych postach postaram wrzucić kilka fotek właśnie ze skoków przez przeszkody. Może kogoś z Was natchnie to do zrobienia czegoś szalonego. Zupełnie nowego?

fot. Marcin Sobczyk

A może to ostatni raz
Może to ostatnie promienie słońca